Eskisi kadar fırsat bulamazsam da elimde birşeyler yapmaya çalışıyorum.Gerçi bazıları bayağı sürünüyor ya neyse.Gecen sene teyzem kızlar için almış bunu bana.Ben aldım sen yap dedi.Hatta bir tanede bana yap dedi.Onu yaptık ama bunu henüz bitiremedik.Umarım bitecek :P .Bu çok zor oluyor.Açıkcası şuna inanmıyorum "çocukda yaparım kariyer de"yok canım o pek öyle olmuyor.
Birşeylerden fedakarlık yapmak zorundasınız.Çocuğunuzu,eşinizi,ailenizi,arkaşlarınızı en önemlisi kendinizi arka plana atmak zorunda kalıyorsunuz zaman zaman.Birşeyleri ispatlamak zorunda bırakılıyoruz.Çevremiz onlarla dolu,bir yarıştır gidiyor.Sabah erken kalkılacak,kahvaltı hazırlanacak (çocuklarınız benimkiler kadar küçük ise 5.5ve 4)kıyafetleriorganize edilecek gerekli yerlerde yardım edilecek.Siz bir elinizde kahvaltı tabağı bir banyoya ,bir yatak odasında çocukların peşinde ,zor bela kahvaltılarını hazırlayacaksınız.Eşiniz benim ki kadar yardım ediyorsa şanlısınız,HER NE KADAR zaman zaman 5 dk.lık iş sen niye yapmıyorsun cevabını alsanız bile duymayacak ve evden bir ayağınızda farklı bir çorapla çıkmamak için dua edeceksiniz.Onlar masaya oturduğunda rahatsınız hadi hemen hazırlanın bakalım.Nerde mümkün mü?Yapılacak başka şeyler mahakkak vardır.Sabah erkenden kalkıp attığınız çamaşırları çıkarmak ve o bittiği gibi çuçukların ve kendi odanızı toparlamak zorundasınızdır.Bir yandan da yaptığınız yulaf ezmesini(veremediğiniz kilolarınız nedeni ile kendinizi psikolojik olarak rahatlatmak için yemiş olmak için yediğiniz yulaf ezmesi)yemeğe çalışırsınız.Bir kaşık yulaf ezmesi ve oyuncakları yerden topla,bir kaşık daha yulaf ezmesi pijamaları katla ve bu böyle sürer gider.Ve nihayet aynanın karşısına makyajınızı yapmak için geçtiğinizde ,rimeli bir gün olsun gözünüze sokmadan veya yüzünüze bulaştırmadan sürebilecekmisiniz diye kendi kendinize girdiğiniz iddayı artık o gün kazandığınız için şanslı bir gününüz olduğunu düşünecek ve koşuşturmaya devam edeceksiniz.